سلام
بهار دو
همطاف زیاد می‌خندد بیشتر هم، وقت مکالمه تلفنی و دیدار دوستانه
خوابیدن رو دوست می‌دارد بسی. ( پیش آمده روزهایی که دوسومش رو خواب بودم)
تقریبا سریع حرف می‌زند یعنی تند تند و اغلب کم (خوو نفس کم میارم) البته گاهی هم هست که وراج می شود آن هم روی دور تند
با گرامی والدین بلند حرف می‌زنم (میشه گفت سعی می‌کنم واضح و بلند و شمرده حرف بزنم)
خوراکم، کم است. منتهی همین کم رو روزانه 4-5 بار تکرار می‌کنم ها
و
این اواخر بسرعت عصبانی می‌شوم مثلا اگر به جای "تصویر رفت" بشنوم "خاموش شد"! یا اشتباهات لفظی کم اهمیت دیگر
گویا سایکولوژیست* ها می‌گویند:
اگر فردی زیاد می‌خندد از درون! تنها ست
اگر زیاد می‌خوابد ناراحت است
اگر کم و سریع حرف می‌زند در درون! چیزی رو مخفی می‌کند
اگر بلند حرف می‌زند می‌خواهد شنیده شود
اگر زیاد می‌خورد استرس دارد
اگر موارد ساده عصبانیش می‌کند به محبت نیاز دارد
و
خداییش کدام یک از شمایان جزو این اگرها نیستید؟
چه بسا مثل همطاف همه رو با هم هستید!
* Psychologists خوو چرا باید بگوییم روان شناسان؟ بعضی واژه‌ها ترجمه نشوند بهترند ها
