سلام
نخست: رمضان خوش آمدی من به تو عادت دارم
بعد: منتهی این شعر *
جان آمده رفته هیجان آمده رفته
نام تو گمانم به زبان آمده رفته
احیا نگرفتم تو بگو چند فرشته
صف از پی صف تا به اذان آمده رفته؟
تا پلک زدم خواب، مرا آمده برده
تا پلک زدم نامه رسان آمده رفته
امسال نبرده ست مرا روزه، فقط گاه
بر لب عطشی مرثیه خوان آمده رفته
من در به در او به جهان آمده بودم
گفتند: کجایی؟! به جهان آمده رفته
ترسم که به جایی نرسم این رمضان هم
آن قدر به عمرم رمضان آمده رفته...
دیدم چقدر شرح حال من است این شعر! داغ گذاشت روی دلم ...
آخر:
لَوْ یَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِی رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ یَکُونَ رَمَضَانُ السَّنَة
اگر بنده [خدا] مى دانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد] دوست داشت که تمام سال، رمضان باشد.
*شاعر: محمدمهدی سیار
