سلام
پاییز پنج
هفته پیش سفر بودیم... امــــروز نشستم برای بروزرسانی و مطلب جدید که +این نوشته درباره میگرن توجه‌ام را جلب کرد. به دلم نشست. چشمانم خیس شد و ...
بیشتر مشکلات میگرنی‌ها به این دلیل است که:
حواس پنجگانه آنها چند برابر بیشتر از جامعه غیرمیگرنی تحریک‌پذیر است...
میگرنی‌ها معمولا به نور، صدا، طعم و بو بسیار حساس هستند. بنابراین تعجب نکنید اگر فرد مبتلا را در هر حالتی، حتی نشسته پشت مانیتور یا ماشین سواری در انتهای شب یا در پذیرایی آپارتمان با عینک دودی می‌بینید.
اگر آنها دعوت شما را رد می‌کنند و شب خانه شما نمی‌مانند، به دل نگیرید.
اگر همراه خودشان بالشت می‌آورند، ناراحت نشوید. این موضوع ربطی به میزان رعایت کردن بهداشت از سمت شما ندارد.
یا اگر آنها فقط یک تکه کوچک از مرغ یا هر خوراک دیگر با سس فلفل سبز که با همه عشق و محبت برایشان درست کرده‌اید، خوردند، حمل بر بی‌ادبی نکنید.
آنها سوسول نیستند. ناز نمی‌کنند. آداب نشناس، غیرمعاشرتی و از اجتماع گریزان نیستند. فقط میگرن دارند!
آنها فقط از تکرار حمله میگرن وحشت دارند و تلاش می‌کنند تا این سردرد موذی غیرکشنده، دور و برشان آفتابی نشود. چون معمولا حمله‌های سردرد آنها ساعتها و گاهی چندروز به طول می‌انجامد.
نکته مهم اینکه هیچ دو فرد میگرنی، کاملا مثل هم نیستند.
علم پزشکی می‌تواند با درمان دارویی، فاصله حملات یا میزان درد را کاهش دهد. اما هنوز راه حل درمان قطعی و خداحافظی دائمی با آن پیدا نشده.
مشکل میگرنی ها قابل دیدن نیست. اما قابل درک شدن است. با کاهش صدا، نور و سایر عوامل تحریک کننده محیط را برای آن ها آرام کنید. کمک کنید زودتر حمله را پشت سر بگذارند.
پ ن1: حال من خوب است. سردرد را نیمه ماه از سر گذراندم و طبق تجربه حالا حالاها دچارش نخواهم شد (به شرط رعایت موارد پیشگیری کننده البته).
پ ن2: اولین سفر به جــزیره! به خیر گذشت و الان هم سرگرم ویرایش سفرنامه مصورم! هستم.
