سلام

بهار دو

 

همطاف زیاد می‌خندد بیشتر هم، وقت مکالمه تلفنی و دیدار دوستانه

خوابیدن رو دوست می‌دارد بسی. ( پیش آمده روزهایی که دوسومش رو خواب بودم)

تقریبا سریع حرف می‌زند یعنی تند تند و اغلب کم (خوو نفس کم میارم) البته گاهی هم هست که وراج می شود آن هم روی دور تند

با گرامی والدین بلند حرف می‌زنم (میشه گفت سعی می‌کنم واضح و بلند و شمرده حرف بزنم)

خوراکم، کم است. منتهی همین کم رو روزانه 4-5 بار تکرار می‌کنم ها

و

این اواخر بسرعت عصبانی می‌شوم مثلا اگر به جای "تصویر رفت" بشنوم "خاموش شد"! یا  اشتباهات لفظی کم اهمیت دیگر

گویا سایکولوژیست* ها می‌گویند:

       اگر فردی زیاد می‌خندد  از درون! تنها ست

       اگر زیاد می‌خوابد   ناراحت است

       اگر کم  و سریع حرف می‌زند  در درون! چیزی رو مخفی می‌کند

      اگر بلند حرف می‌زند  می‌خواهد شنیده شود

      اگر زیاد می‌خورد  استرس دارد

      اگر موارد ساده عصبانیش می‌کند به محبت نیاز دارد

و

خداییش کدام یک از شمایان  جزو این اگرها نیستید؟

چه بسا مثل همطاف همه رو با هم هستید!

 

* Psychologists خوو چرا باید بگوییم روان شناسان؟ بعضی واژه‌ها ترجمه نشوند بهترند ها