سلام
بهار یک
چه فرقی دارد این روز با دگر روزها؟ ها؟ ساعت10 امشب، 11 دیشب بوده! نه
امشب شب آرزوهاست؟ 
...
ما همگی مسن‌تر می‌شویم و عده‌ای هم بزرگتر (خوو بزرگ شدن یخده سخت است، گویا اغلب! سالهای عمرمان را زندگی نمی‌کنیم. یک سالمند هشتاد ساله، 80 سال زندگی نکرده که! شاید 8 سال. مابقی را تکرار کرده است)
...
پنجشنبه شبها! گرامی مادر، سپنج (اسپند) دود می‌کند و خوش آمد می‌گوید به درگذشتگانمان.
تکرار می‌کند: مادرجان خوش آمدی (این مادر هم برای خدابیامرز بی‌بی، مادربزرگم به کار می‌رود هم خواهرم)
...
یادداشتهای روزانه‌ام را نگاه می‌کنم می‌بینم خداییش تکرار اندر تکرار است.
اصلا توقع نداشتم همگی ما، همان رفتارها را داشته باشیم که نوروز 89 داشتیم!
همان دل‌خوری ها... همان رنجش‌ها... همان ناراحتی‌ها و حتی همان ذوق کردن ها! والا
...
خداوندا ...
(هر چه نوشتم دیدم خصوصیه بین خودش و خودم... حفظ حریم و مابقی)
"خدا، خالق جهان و کامل‌ترین وجود، مفهوم محوری اغلب ادیان به ویژه ادیان ابراهیمی (اسلام-مسیحیت-یهودیت) است.
مفاهیم و تعاریف گوناگونی از خدا در ادیان و مذاهب و ذهن اشخاص وجود دارد. گفته شده: میان اعتقاد به خدا و دینداری رابطه ناگزیری برقرار نیست و برخی مردم که به دین معتقد نیستند، به خدا باور دارند!"
امشب هم می‌توانید برای خدا آرزوهایتان را تکرار کند.
مثلا همطاف از خدا می‌خواهد بتواند یک خانه، همین حوالی داشته باشد.
یا مثلا از خدا بخواهم توی این سن عاشق بشوم و شایدم یه آرزوی بزرگتر، بتوانم بروم سرکار در شهری ساحلی...
خسیس نباشیم و به آرزوی های هم آمین بگوییم.
شاید سال بعد یکی به یکی از آرزوهای بزرگش رسید!
حاجت روا باشد
پ ن :
