سلام

۱۲سال پیش که دنبال خرید خونه بودیم اومدیم گلبهار

این شهرجدید رو نمی شناختیم. یه گشتی زدیم از ورودی تا مرکزشهر. محلات ویلایی نشین، خیابان‌ها عریض، بولوارها خلوت، فقط دو تا سه مجتمع آپارتمانی دیدیم آن هم حداکثر در ۴طبقه.

رفتیم سراغ یکی از شونصد بنگاه املاکِ مستقر در مرکز شهر. مشاورِاملاک! باتوجه به نقدینگی ما سه مورد نشانمان داد در سه محله شهر. هرسه ویلایی دوخواب ۲۰۰متری. گفتم که ما هنوز با شهر آشنا نبودیم پس بین این موارد اونی رو انتخاب کردیم که بیشتر به چشممان اومد.

نوسازتر. تازه نقاشی شده بود. آشپزخانه: گاز روکار شیرآلات اهرمی. دو حیاطه یکی جلو یکی پشت ساختمان هردو درخت میوه دار

خب انتخاب‌مان چندان مناسب شرایط‌مان نبود و ناچار شدیم دوسال بعد نقل مکان کنیم به خونه‌ای قدیمی‌تر ولی محله‌ای آبادتر که نیازهای گرامی والدین رو جوابگو بود. بازار در دسترس (نانوایی و سوپرمارکت) پارک سرسبز نزدیک و آرامش بیشتر (همسایه‌های ساکن و کم سروصدا)

.

اون خونه‌ای که همان بدو ورود برای بازدید، بینی چین داده بودیم که نورگیر نداشت و یک اتاقش بالا بود و حیاطِ پشتِ ساختمان بی‌درخت!

و

رَدش کرده بودیم الان موقعیت برتری پیدا کرده. محله پرند، امروز در گلبهار شده محله تجاری (بازارهای روز میوه و سبزی و مراکز خرید و پاساژهای رنگارنگ) و مراکز خدماتی . کافی بود سه چهار سال صبر می‌کردیم.

 

 

پ ن :

گلبهار 90

اعصابت را آرام کن تا روده‌ات آرام شود!